Pejżaże mechaniczne

Pejzaże mechaniczne są złożonym doświadczeniem wizualnym i dotykowym, w którym postrzega się halucynacyjne mechaniczne krajobrazy, które są ogromne zarówno pod względem wielkości, jak i złożoności. Te krajobrazy składają się prawie wyłącznie z ciągle zmieniających się i zazębiających się części mechanicznych, które poruszają się między sobą na różne sposoby. Ich mechanizmy opierają się na pozornie nieskończonej różnorodności potencjalnych materiałów, które tworzą niemożliwie skomplikowane układy kół zębatych, kół zębatych, kół pasowych, przenośników taśmowych, dźwigni, paneli, hydrauliki i innych ruchomych części. Dokładne rozmieszczenie tych mechanicznych części jest często subiektywnie postrzegane jako bezpośrednia reprezentacja zarówno aktualnego stanu umysłu danej osoby, jak i jej bodźców zmysłowych.

Podczas tego doświadczenia, wyraźne poczucie, że ktoś stał się postrzegalnym krajobrazem maszynowym, jest często obecne poprzez złożoną zmianę w odczuwanej cielesnej formie. Przejawia się to jako wrażenie, że można fizycznie czuć i postrzegać każdy szczegół maszynowego krajobrazu tak, jakby był własnym ciałem. Tym halucynacji dotykowej często towarzyszy również widzenie wyraźnych halucynacji wewnętrznych, które korelują z odczuwanymi odczuciami.