Dryfowanie

Dryfowanie jest definiowane jako doświadczanie tekstury, kształtu i ogólnej struktury obiektów i scenerii, które zaczynają się stopniowo wypaczać, topić i zlewać się ze sobą. Zmiany te stopniowo zwiększają intensywność, gdy osoba patrzy, ale są tymczasowe i powrócą do swojego normalnego wyglądu w momencie, gdy osoba zamknie i otworzy oczy.

Ten efekt może przejawiać się na 4 różnych poziomach intensywności opisanych poniżej:

• Peryferia — na najniższym poziomie dryfowanie wzrokowe można opisać jako poruszanie się linii prostych w środowisku zewnętrznym. Dzieje się to wyłącznie w obrębie widzenia peryferyjnego osoby i nie można na nie bezpośrednio patrzeć.
• Bezpośrednie — na tym poziomie zlewanie niekoniecznie zwiększa intensywność, ale można teraz na nie patrzeć bezpośrednio w obrębie centralnej linii wzroku danej osoby. To częściowo zmienia wygląd i formę kształtów, obiektów i scenerii w środowisku zewnętrznym, powodując ich subtelne dryfowanie, zginanie i morfowanie.
• Wyraźne — na tym poziomie zlewanie wzrokowe staje się wystarczająco silne, aby drastycznie zmieniać i przekształcać kształt określonych obiektów w zewnętrznym środowisku osoby. Jeśli ktoś wpatruje się w nieruchomy punkt i utrzymuje oczy względnie nieruchome, efekt może być wystarczająco silny, aby sprawić, że obiekty będą stopniowo nierozpoznawalne z ich pierwotnej formy.
• Wszechogarniające — na najwyższym poziomie intensywność staje się wystarczająco potężna, aby zniekształcić nie tylko określone obiekty, ale każdy punkt widzenia osoby i całość środowiska zewnętrznego. Stwarza to wrażenie ekstremalnie rozmazanej, wypaczonej i pomieszanej masy nierozpoznawalnych danych wizualnych.

Szczególny styl tego efektu wizualnego zależy od konkretnego, stale zmieniającego się kierunku, szybkości i rytmu zniekształcenia. Skutkuje to małą różnorodnością różnych manifestacji, które są zdefiniowane i wymienione poniżej:

• Morfowanie - można opisać jako styl wizualnego dryfowania, który jest całkowicie zdezorganizowany i spontaniczny zarówno pod względem rytmu, jak i kierunku. Powoduje to, że obiekty i sceneria wydają się stopniowo zmieniać, przekształcać i wypaczać swój rozmiar, kształt i konfigurację.
• Oddychanie- można opisać jako styl wizualnego dryfowania, w wyniku którego przedmioty i sceneria wydają się stale kurczyć do wewnątrz i rozszerzać na zewnątrz w stałym rytmie, podobnie jak w przypadku płuc żywego organizmu.
• Topienie- można opisać jako styl wizualnego dryfowania, który powoduje, że tekstura obiektów i scenerii wydaje się całkowicie lub częściowo stopić. Rozpoczyna się przy niższych intensywnościach jako stopniowe zniekształcanie tekstury obiektu, co powoduje, że delikatnie opadają, kołyszą się i tracą integralność strukturalną. Stopniowo zwiększa się, aż staje się niemożliwe do zignorowania, ponieważ linie, tekstury i kolory między obiektami stałymi stapiają się ze sobą w niezwykle płynnym stylu.
• Pływanie- można opisać jako styl wizualnego dryfowania, który wydaje się występować prawie wyłącznie na teksturach (zwłaszcza jeśli są one bardzo szczegółowe, złożone lub mają chropowaty wygląd). Powoduje to, że tekstury wydają się płynąć jak rzeka w płynnej, zapętlonej animacji. Jest to szczególnie powszechne na słojach drewna lub sierści zwierząt.

Specyficzne różnice między każdym potencjalnym stylem dryfowania można podzielić na następujące odmiany i mogą wystąpić niezależnie od intensywności efektu:

• Skomplikowane lub uproszczone – Dryfowanie może zmienić środowisko zewnętrzne w sposób, który rozprzestrzenia się w wielu różnych złożonych kierunkach i powoduje, że oryginalny element bodźców zmysłowych staje się całkowicie nierozpoznawalny z wyglądu. Alternatywnie może mieć charakter uproszczony, polegający na prostym wypaczaniu, poruszaniu się i zginaniu nawet przy wysokich dawkach substancji psychoaktywnych.
• Powolny lub Szybki – Dryfowanie może objawiać się zmianami, które postępują w nagłym tempie i powodują szybki ruch w polu widzenia lub mogą manifestować się stopniowo i poruszać się powoli, gdy osoba na nie patrzy.
• Płynność lub drżenie – Dryfowanie może objawiać się płynnym, płynnym i płynnym ruchem lub może objawiać się jako drżenie z bardzo niską liczbą klatek na sekundę, która porusza się w nagłych i częściowych przejściach.
• Statyczny lub ulotny – Dryfowanie może albo zastygnąć w zniekształconej pozycji, dopóki ktoś nie wykona podwójnego ujęcia, albo może być bardzo ulotny z natury, resetując się niemal natychmiast, gdy osoba spróbuje spojrzeć bezpośrednio na niego.
• Realistyczne lub nierealistyczne – Drifting może wyglądać przekonująco naturalnie i realistycznie w swoim wyglądzie i ruchu, albo może wyglądać niezwykle kreskówkowo, przesadnie i nierealistycznie.