Mania

Manię można określić jako stan nienormalnie podwyższonego poziomu energii i ogólnego pobudzenia. Typowe objawy manii to: podwyższony nastrój (euforyczny lub drażliwy), przyśpieszenie myśli, zalew pomysłów, skrajna gadatliwość, zwiększona energia, zmniejszona potrzeba snu i nadpobudliwość. Ten stan umysłu może mieć bardzo różne natężenie, od łagodnej manii (hipomanii) do pełnoobjawowej psychozy maniakalnej. Objawy towarzyszące są najbardziej widoczne podczas stanów w pełni rozwiniętej manii delirycznej, w której osoba wykazuje coraz silniejsze tendencje maniakalne, które stają się coraz bardziej przesłonięte przez inne oznaki i objawy, takie jak urojenia, psychoza, niespójność, katatonia i skrajnie nieuporządkowane zachowanie.

W kontekście psychologii klinicznej do pomiaru nasilenia epizodów maniakalnych można wykorzystać standaryzowane narzędzia, takie jak Altman Self-Rating Mania Scale i Young Mania Rating Scale. Warto zauważyć, że ponieważ manię i hipomanię często kojarzy się z kreatywnością i talentem artystycznym, nie zawsze osoba z wyraźną manią potrzebuje lub chce pomocy medycznej; takie osoby często albo zachowują wystarczającą samokontrolę, by normalnie funkcjonować, albo po prostu nie są świadome, że mają na tyle silną manię, by trafić na oddział psychiatryczny lub popełnić samobójstwo.

Chociaż mania jest często postrzegana stereotypowo jako "lustrzane odbicie" depresji, podwyższony nastrój może mieć charakter euforyczny lub drażliwy. W miarę pogłębiania się manii drażliwej, drażliwość często staje się bardziej wyrazista i może ostatecznie doprowadzić do gwałtownych zachowań.

Hypomania

Hipomania to obniżony stan manii, który w niewielkim stopniu upośledza funkcjonowanie lub obniża jakość życia danej osoby. W rzeczywistości może zwiększać produktywność i kreatywność. W hipomanii występuje mniejsze zapotrzebowanie na sen oraz wzrost zarówno zachowań motywowanych celem, jak i metabolizmu fizycznego. Chociaż podwyższony nastrój i poziom energii typowy dla hipomanii może być postrzegany jako korzyść, mania sama w sobie ma zazwyczaj wiele niepożądanych konsekwencji, w tym tendencje samobójcze, a hipomania może, jeśli dominującym nastrojem jest drażliwość, a nie euforia, być raczej nieprzyjemnym doświadczeniem. Z definicji hipomania nie może charakteryzować się psychozą, ani nie wymaga hospitalizacji psychiatrycznej.

Kiedy epizody maniakalne dzieli się na etapy progresji według nasilenia objawów i związanych z nimi cech, hipomania stanowi pierwszy etap zespołu, w którym najbardziej widoczne są cechy kardynalne (euforia lub wzmożona drażliwość, nacisk na mowę i aktywność, zwiększona energia, zmniejszona potrzeba snu, ucieczka od pomysłów).