Uważność

Uważność można opisać jako koncepcję psychologiczną, która jest dobrze ugruntowana w literaturze naukowej i powszechnie omawiana w połączeniu z medytacją.

Często dzieli się go na dwa oddzielne podskładniki, które składają się na ten efekt: Pierwszy z tych składników obejmuje samoregulację uwagi, tak aby jej skupienie było całkowicie skierowane na bezpośrednie doświadczenie, tym samym wyciszając wewnętrzną narrację i pozwalając na większe rozpoznanie zewnętrznych i mentalnych wydarzeń w chwili obecnej. Drugi z tych elementów polega na przyjęciu szczególnej orientacji na własne doświadczenia w chwili obecnej, która charakteryzuje się brakiem osądu, ciekawości, otwartości i akceptacji.

W medytacji ten stan umysłu jest celowo praktykowany i utrzymywany poprzez świadome i ręczne przekierowywanie świadomości w kierunku pojedynczego punktu skupienia przez dłuższy czas. Jednak w kontekście używania substancji psychoaktywnych stan ten jest często wywoływany spontanicznie, bez świadomego wysiłku lub potrzeby posiadania jakiejkolwiek wcześniejszej wiedzy na temat technik medytacyjnych.