Wzmocnienie immersyjne

Wzmocnienie immersyjne jest definiowane jako efekt, który powoduje wyraźny wzrost skłonności do pełnego zniewolenia i pochłonięcia przez zewnętrzne bodźce, takie jak muzyka, film, programy telewizyjne, gry wideo i różne inne formy mediów. To znacznie zwiększa zawieszenie niewiary, zwiększa empatię z bohaterami, tłumi pamięć „świata zewnętrznego” i pozwala zaangażować się na poziomie, który jest w dużej mierze nieosiągalny podczas codziennego życia na trzeźwo.

W najwyższym punkcie intensywności wzmocnienie immersyjne może osiągnąć poziom, w którym osoba zaczyna naprawdę wierzyć, że media, które konsumują, są prawdziwym wydarzeniem, które faktycznie dzieje się przed nią lub jest przekazywane przez ekran. Jest to prawdopodobnie wynikiem synergii efektu z innymi towarzyszącymi komponentami, takimi jak halucynacje wewnętrzne lub zewnętrzne, urojenia, tłumienie pamięci i wzmacnianie sugestii. Wzmocnienie immersji często wyolbrzymia reakcję emocjonalną danej osoby na media, z którymi ma kontakt. To, czy to doświadczenie jest przyjemne, czy nie, może się drastycznie różnić w zależności od różnych czynników, takich jak ton emocjonalny i znajomość tego, co jest postrzegane.

Wzmocnienie zanurzenia jest najczęściej wywoływane pod wpływem umiarkowanych dawek narkotyków takich jak ketamina, PCP i DXM. Jednak może również wystąpić w mniejszym stopniu pod wpływem psychodelików i kannabinoidów.