Smugi
Smugi definiuje się jako doświadczenie śladów o różnej długości i nieprzezroczystości, które pozostają za poruszającymi się obiektami w sposób podobny do tego, który można znaleźć w fotografii z długim czasem naświetlania. Mogą one objawiać się jako dokładnie ten sam kolor poruszającego się obiektu, który go tworzy lub czasami mogą być losowo wybranym własnym kolorem.
Stosunkowo konsekwentnym sposobem na odtworzenie tego efektu wizualnego jest po prostu przesunięcie ręką przed twarz lub rzucenie przedmiotu pod wpływem umiarkowanej dawki psychodelików.
Ten efekt może przejawiać się na 4 różnych poziomach intensywności opisanych poniżej:
- Subtelne - na najniższym poziomie, smugi można opisać jako prawie całkowicie przezroczysty powidok, który szybko znika i wlecze się za poruszającymi się obiektami.
- Wyraźne — na tym poziomie znaczniki wydłużają się do mniej więcej połowy długości odległości w polu widzenia, jaką przebył śledzony obiekt. Klarowność tych znaczników zmienia się z ledwo widocznej do wyraźnej i częściowo przezroczystej barwy.
- Intensywny – na tym poziomie smugi stają się w większości solidne i prawie całkowicie nieprzejrzyste z coraz bardziej wyraźnymi i ostrymi krawędziami. Tworzy to wyraźny kontrast między samym znacznikiem a tłem za nim. Smugi wolniej znikają z pola widzenia osoby i mogą pozostawiać w powietrzu nawet przez kilka sekund. Skutkuje to dłuższymi śladami obejmującymi całą odległość w polu widzenia, którą poruszał się tworzący go obiekt.
- Wszechogarniający — na najwyższym poziomie, pole widzenia osoby staję się tak wrażliwe na tworzenie smugów, że przy najmniejszym ruchu obiektu postają smugi. To może bardzo utrudnić widzenie, jeśli oczy nie są trzymane nieruchomo w nieruchomym środowisku, ponieważ smugi pozostają prawie w nieskończoność lub dopóki nie spojrzy się gdzie indziej w ich polu widzenia.
Śladom często towarzyszą inne zbiegające się efekty, takie jak dryfowanie i powidok. Są one najczęściej wywoływane pod wpływem łagodnych dawek związków psychedelicznych, takich jak LSD, psilocybina i meskalina. Mogą jednak również występować rzadziej pod wpływem niektórych stymulantów i dysocjacji, takich jak MDMA czy 3-MeO-PCP.