Myślenie koncepcyjne

Myślenie koncepcyjne definiuje się jako zmianę natury i treści wewnętrznego strumienia myśli. Ta zmiana predysponuje użytkownika do myślenia, które nie składa się już głównie ze słów i liniowych struktur zdaniowych. Zamiast tego myśli w równym stopniu składają się z tego, co jest postrzegane jako niewiarygodnie szczegółowe odwzorowanie wrodzonych zrozumiałych i przechowywanych wewnętrznie pojęć, dla których nie istnieją żadne słowa. Myśli przestają być wypowiadane przez wewnętrznego narratora, a zamiast tego są „odczuwane” i intuicyjnie rozumiane.

Na przykład, jeśli dana osoba miałaby pomyśleć o pomyśle takim jak „krzesło” w tym stanie, nie usłyszałaby tego słowa jako części wewnętrznego strumienia myśli, ale poczułaby wewnętrznie przechowywane, przedjęzykowe i z natury zrozumiałe dane. Która zawiera w sobie konkretną koncepcję, którą we własnej pamięci określa się mianem „krzesła”. Te koncepcyjne myśli są odczuwane na wszechstronnym poziomie szczegółowości, który wydaje się niezrównany w pierwotnie językowej strukturze myślowej codziennego życia. Czasami jest to interpretowane przez tych, którzy go przechodzą, jako „wyższy poziom zrozumienia”.

Podczas tego doświadczenia myślenie pojęciowe może spowodować, że poczujesz nie tylko całość danych przypisanych pojęciu, ale także to, jak dane pojęcie odnosi się do innych znanych pojęć i zależy od nich. Może to skutkować wrażeniem, że dana osoba może lepiej zrozumieć złożoną interakcję między rozważaną ideą a tym, jak odnosi się ona do innych pomysłów.

Myśleniu koncepcyjnemu często towarzyszą inne zbiegające się efekty, takie jak tłumienie osobistych uprzedzeń i wzmacnianie analizy. Najczęściej wywoływane jest pod wpływem umiarkowanych dawek związków halucynogennych, takich jak psychodeliki i dysocjanty. Jednak może również wystąpić w mniejszym stopniu pod wpływem entaktogenów, kannabinoidów i medytacji.