Osłabiona ostrość wzroku

Definiuje się jako pogorszenie ostrości i wyrazistości widzenia, w wyniku czego widzenie staje się częściowo lub całkowicie niewyraźne i nieostre. Efekt ten może dotyczyć całości widzenia danej osoby lub jego określonych fragmentów. Doświadczenie tego tłumienia ostrości można porównać do patrzenia przez nieostrą soczewkę, która degraduje szczegóły, jakie można dostrzec w środowisku zewnętrznym. W zależności od intensywności, może to często skutkować zmniejszoną zdolnością do funkcjonowania i wykonywania podstawowych zadań wymagających użycia wzroku.