Lęk

Lęk jest medycznie rozpoznawany jako doświadczanie negatywnych uczuć lęku, zmartwienia i ogólnego niepokoju. Te uczucia mogą wahać się od subtelnych i ignorowanych do intensywnych i przytłaczających na tyle, aby wywołać ataki paniki lub poczucie zbliżającej się zagłady. Lękowi często towarzyszą zachowania nerwowe, takie jak pobudzenie, niepokój, trudności z koncentracją, drażliwość i napięcie mięśni.

Lęk wywołany substancją psychoaktywną może być spowodowany jako nieunikniony efekt samego narkotyku, przez brak doświadczenia z substancją lub jej intensywnością, jako wzmocnienie istniejącego stanu umysłu lub przez doświadczenie negatywnych halucynacji.

Atak paniki

Atak paniki to dyskretny okres nagłego początku intensywnego strachu lub przerażenia. Podczas tych ataków pojawiają się objawy, takie jak duszność lub uczucie duszności; Kołatanie serca, łomotanie serca lub przyśpieszone tętno; Ból lub dyskomfort w klatce piersiowej; Dławienie; I strach przed zwariowaniem lub utratą kontroli. Ataki paniki mogą być nieoczekiwane, w których początek ataku nie jest związany z oczywistym wyzwalaczem, a zamiast tego występuje „niespodziewanie” lub jest oczekiwany, w którym atak paniki jest powiązany z oczywistym wyzwalaczem, zarówno wewnętrznym, jak i zewnętrznym.

Ataki paniki są zwykle wywoływane w chwilach silnego niepokoju, na przykład spowodowanego bad tripem. Są tak subiektywnie przytłaczające zarówno fizycznie, jak i psychicznie, że użytkownik może uwierzyć, że umiera lub że zbliża się jakieś wielkie nieszczęście i często są mylone z zawałem serca. Subiektywne odczucia mogą przytłoczyć racjonalne myślenie nawet wtedy, gdy użytkownik rozpozna, że ​​ma atak paniki, zwłaszcza u tych, którzy wcześniej ich nie doświadczyli.

Atakom paniki często towarzyszą nieprzyjemne objawy fizyczne, które mogą dodatkowo pogłębiać niepokój osoby, ponieważ mogą być mylone z poważnym problemem zdrowotnym. Najsilniejszym psychicznym efektem ataków paniki jest miażdżące poczucie nadchodzącej zagłady[9], któremu towarzyszy rozpacz, panika i strach. Zwykle zaczynają się nagle i mogą osiągnąć szczyt w ciągu 10 do 20 minut, ale w skrajnych przypadkach mogą również trwać godzinami, zanim samoistnie ustąpią. Chociaż to doświadczenie jest niezwykle stresujące, ważne jest, aby pamiętać, że nie jest ono fizycznie niebezpieczne ani szkodliwe.

Poniżej opisano i wymieniono różne poznawcze i fizyczne objawy napadu paniki:

• Złudzenia
• Hiperwentylacja – Hiperwentylacja występuje, gdy oddycha się głębiej i szybciej niż zwykle. Podczas hiperwentylacji może się wydawać, że walczy się o wystarczającą ilość powietrza. Ponieważ powoduje to zmniejszenie stężenia dwutlenku węgla we krwi, może powodować zawroty głowy, szybkie bicie serca, ból w klatce piersiowej lub uczucie mrowienia w kończynach.
• Nieprawidłowe tętno i kołatanie serca - Z powodu uwalniania hormonów stresu mogą wystąpić objawy serca, w tym brakujące uderzenia serca, kołatanie serca, ból w klatce piersiowej i przyspieszone tętno.
• Tłumienie dotyku - można to opisać jako utratę czucia, a także drętwienie i mrowienie w całym ciele. Może się wydawać, że czyjaś skóra lub części ciała są odrętwiałe w dotyku, a to może wystąpić na małym obszarze lub stać się wszechobejmujące w wielu częściach ciała lub w całym ciele. Najczęściej występuje drętwienie rąk, nóg, ramion, stóp i twarzy.
• Efektowi temu często towarzyszy uczucie mrowienia i zazwyczaj nasila się wraz z hiperwentylacją.
• Duszność
• Drżenie lub drżenie
• Uczucia zadławienia
• Ból w klatce piersiowej lub dyskomfort
• Naciski ciała
• Nudności lub ból brzucha
• Zawroty głowy, niepewność, oszołomienie lub omdlenie
• Derealizacja
• Depersonalizacja
• Strach przed utratą kontroli lub obłędem
• Uczucia zbliżającej się zagłady
• Dreszcze lub uderzenia gorąca